Laatst had ik een meeting bij een softwarebedrijf, een mooi bedrijf met veel potentieel. Ik word daar als consultant ingehuurd om ze te helpen groeien met een omzetstijging van 300% binnen drie jaar.
Ik focus me vooral op het stellen van doelen. Dat doe ik door de OKR-methode te implementeren en het management te ondersteunen bij het ontwikkelen van een prestatiecultuur.
In een van onze meetings kwam een marketingbureau een presentatie geven om 10.00 uur. Ik was ruim op tijd aanwezig, dat vind ik altijd fijn. De sfeer een beetje proeven, mezelf lekker relaxed voorbereiden om optimaal scherp te zijn.
Om 9.55 uur schoof het marketingbureau met twee afgevaardigden ook aan tafel. We waren er klaar voor, maar twee van de drie eigenaren waren nog niet aanwezig. Uiteindelijk schoven deze mannen om 10.10 uur aan en begonnen we dus tien minuten later.
Na de marketing meeting (die trouwens goed was) hadden we een korte evaluatie over de belangrijkste prioriteiten binnen de business. Een van de topics die ik aansneed was op tijd komen.
Hoe kun je een cultuur creëren van optimale betrokkenheid en prestatiegerichtheid als je als management niet het goede voorbeeld geeft?
Ik gaf aan dat het respectloos was dat de twee directeuren te laat kwamen, terwijl het marketingbureau, een andere eigenaar en ik zaten te wachten. Ze beaamden dit en gaven aan dat het niet meer voor zou komen.
Prima, case closed.
Eén van de belangrijkste dingen die je moet leren als je een prestatiecultuur wilt ontwikkelen is om feedback op topsportniveau te geven. Oftewel, elkaar aanspreken op gedrag en verantwoordelijkheden.
Ik word niet ingehuurd om te komen pleasen, maar om een transformatie te helpen realiseren. Dat betekent dat ik pijn kom blootleggen en met een kritische blik kijk naar het functioneren van alles wat er binnen bedrijven gebeurt.
Dat weten ze ook, want dat is de belangrijkste reden waarom ik word ingehuurd. Schoppen tegen alles wat beter moet. Mooie job, al zeg ik het zelf…
