Oke, ik ben een doener. Ik hou dus van doorpakken en massaal actie ondernemen als ik iets wil realiseren. Toch heb ik in mijn leven ontdekt dat dit niet altijd de beste oplossing is.
Ik ben erachter gekomen dat het soms beter is om een bepaalde uitdaging te laten voor wat het is. Dit heeft niets met luiheid of apathisch gedrag te maken. Maar sommige problemen lossen zich echt gewoon vanzelf op. De chaos organiseert zich dan vanzelf. Heb je dat wel eens ervaren?
Als je op dit moment in een situatie zit met hevige turbulentie, onderzoek dan eens wat voor effect eventjes niets doen heeft. Ga de ‘shit’ waarmee je geconfronteerd wordt niet wegstoppen of negeren, maar ben er bewust van. Kijk als het ware als een stille observator naar je omgeving en de omstandigheden. En blijf bewust van de stille kern binnen in je.
Modder in een beekje zakt ook naar de bodem als je niet meer met je voeten door het water woelt. Na een tijdje wordt het water weer helder en transparant. Zo werkt dit ook met je geest.
Soms is het beter om de chaos, even de chaos te laten zijn. Iedere storm verliest op den duur zijn kracht. Blijf aanwezig, gecentreerd en geef geen nieuwe energie aan de chaos.
