“Al van oudsher vertellen mensen elkaar verhalen”, zei een oude indiaan tegen zijn kleinzoon.

Het zit in de aard van de mens om elkaar verhalen te vertellen. Het heeft iets mysterieus, we luisteren er graag naar. We vertellen verhalen over werk, liefde, moeilijke tijden, geld, gezondheid, wijsheid en nog vele andere zaken…

“In essentie zijn er maar twee soorten verhalenvertellers”, vervolgde de indiaan zijn verhaal.

“Wie zijn deze twee, opa?”, vroeg zijn kleinzoon.

“Luister”, ging de oude indiaan verder. “De ene verhalenverteller is de brenger van duisternis en de andere is de brenger van licht…

De brenger van duisternis verspreidt pessimistische verhalen. Deze verteller wil je er van overtuigen dat veel doelen niet gerealiseerd kunnen worden, omdat middelen als tijd, geld, kennis, een goede gezondheid of een kwalitatief goed netwerk ontbreken.

Bij deze verhalenvertellers is het glas altijd half leeg. Ze missen het geloof in hun eigen mogelijkheden. Ze hebben weinig tot geen ambitieuze doelen en de doelen die ze zichzelf stellen, zijn zo laagdrempelig dat er niets uitdagends aan is. Ze hebben daarnaast de stellige overtuiging dat het leven zwaar is en moeizaam zal blijven verlopen. Of ze vertellen zichzelf dat ze nooit de juiste levenspartner vinden en geen respect en liefde van hun omgeving krijgen. Ze geloven niet dat er een passend bestaan is waarin passie, vreugde en inkomen samen kunnen komen.

De brenger van duisternis is heel goed in beperkingen opleggen aan zichzelf en aan anderen. De schuld wordt altijd gegeven aan externe factoren; dit is de makkelijkste weg, dit kost weinig moeite. Ze ontlopen de pijn die gepaard gaat met discipline en verantwoordelijkheid. Ze zijn bang voor mislukking, voor afwijzing, voor wat anderen over ze zeggen. Ze zijn bang om uit hun comfortzone te stappen. Ze zijn bang voor verandering, omdat ze niet weten wat de verandering hen gaat brengen. Het onbekende beangstigt en verlamt ze. Overleven is hun enige doel.”

De oude indiaan pauzeerde even, waarna hij zijn verhaal vervolgde:

“De brenger van licht verspreidt verhalen waarin liefde, vertrouwen, moed, kracht, verantwoordelijkheid, discipline en geloof zitten verwerkt. Deze verhalenvertellers benadrukken de mogelijkheden en de kansen die het leven biedt. Overtuigend brengen ze het verhaal dat iedereen de kracht en het potentieel bezit om datgene te manifesteren wat in lijn ligt met hun diepste verlangens en dat verantwoordelijkheid en discipline noodzakelijk zijn om deze dingen te realiseren.

Zij vertellen vanuit eigen ervaring. Ze draaien niet om zaken heen en zullen toegeven dat het leven hard kan zijn. Dat er momenten van pijn zullen zijn en dat er tijden zullen zijn waarin je veel weerstand ervaart.

Maar ze zullen je met hun verhalen ook vertellen hoe zij deze weerstanden hebben doorstaan en overwonnen. Hoe ze de strijd zijn aangegaan en hoe ze andere wegen gecreëerd hebben.

Ze zullen je vertellen over de spanning die het onbekende met zich meebrengt. De onzekerheid die hen voortstuwt. Ze zullen vertellen over de keren dat ze gevallen zijn en toch weer de kracht vonden om op te staan. Ze zullen vertellen over uitdagende doelen, dat er moed en vertrouwen voor nodig is om de eerste stap te zetten, zonder te weten wat de eindbestemming zal zijn.

Ze geloven dat op het cruciale moment de juiste middelen beschikbaar zullen zijn, niet eerder en niet later. Dat de mooiste momenten in het leven zich als een verrassing aan je openbaren. Ze vertrouwen op hun intuïtie die ze door het onbekende doolhof zal leiden. Ze hebben de discipline om datgene te doen wat gedaan moet worden.

Zij zullen omkijken naar het verleden als een leermeester en dankbaar zijn dat ze die ervaring mee kunnen nemen naar de toekomst. Op het einde van hun leven zullen zij zeggen: ‘Ik heb voluit geleefd’, ‘Ik heb lief gehad’ of ‘Ik heb mijn talenten optimaal ontwikkeld en dienstbaar ingezet voor mens en wereld’.”